Nowy format ESL Pro League: plusy i minusy zmian

Dzień wcześniej, 21 grudnia, operator turnieju ESL zaprezentował zaktualizowany format swojej głównej serii ESL Pro League CS:GO. Zmiany są kluczowe dla rozwoju sceny, gdyż organizatorzy postanowili odświeżyć strukturę cyklu, zwiększyć liczbę uczestników, przeprojektować format, a także zrezygnować z etapu kwalifikacji do Konferencji.

Jednak każda zmiana niesie ze sobą zarówno zalety, jak i wady. W tym artykule chcielibyśmy omówić nadchodzące zmiany, a także podkreślić zalety i wady zaktualizowanego formatu ESL Pro League.

O co chodzi: główne zmiany wpływające na ESL Pro League

Przede wszystkim ESL zwiększyło liczbę uczestników ESL Pro League z 24 do 32 drużyn. Jednocześnie operator turnieju przerabia strukturę serii: od teraz odejdziemy od zwykłej fazy grupowej systemem każdy z każdym, a także zobaczymy więcej meczów w fazie play-off.

Zacznijmy od fazy grupowej. Tutaj 32 uczestników zostanie podzielonych na cztery grupy (po 8 drużyn). Ale jeśli w poprzedniej formie faza grupowa oznaczała okrągły format, w którym każdy uczestnik grał ze sobą, teraz organizatorzy przedstawili zaktualizowaną siatkę. Po pierwsze, żadnych więcej stołów - drużyny będą walczyć w drabince podwójnej eliminacji, po której nastąpi etap „Ostatniej szansy”.

Ogólny widok fazy grupowej:

• Górna drabinka: Osiem drużyn zaczyna od fazy ćwierćfinałowej, skąd przegrani spadają do dolnej drabinki. Przegrani meczów startowych przechodzą do pierwszej rundy dolnej drabinki, przegrani w 1/2 finału - do drugiej rundy dolnej drabinki. Z kolei finaliści gwarantują sobie miejsce w play-offach (zwycięzca grupy awansuje do ćwierćfinału, przegrany meczu finałowego do drugiej rundy play-offów).
  
• Dolny przedział: Cztery przegrane drużyny w meczach otwierających górny przedział rozpoczynają swoją podróż od pierwszej rundy, skąd zwycięzcy przechodzą do drugiej rundy, a przegrani wpadają do przedziału „Ostatniej szansy”. Następnie zwycięzcy grają z tymi, którzy wystartowali z 1/2 finału górnej drabinki o prawo do awansu do finału. Zwycięzcy 1/2 finału dolnej drabinki grają w finale, którego zwycięzca awansuje do pierwszej rundy play-offów z najlepszym rozstawieniem. Z kolei przegrany wpada do półfinału drabinki „Ostatniej szansy”.
• Drabinka ostatniej szansy: Uczestnicy wyeliminowani z pierwszej rundy dolnej drabinki rozgrywają mecz o 8. miejsce w grupie. Zwycięzca przechodzi do następnej rundy, w której gra z przegranym finalistą niższej drabinki. Jednocześnie przegrani uczestnicy 1/2 finału dolnej drabinki grają między sobą o miejsce w finale drabinki „Ostatniej szansy”. Zwycięzcy tych meczów awansują do finału, w którym grają o miejsce w pierwszej rundzie play-offów z najniższymi miejscami. Z kolei przegrywający uczestnicy są eliminowani z mistrzostw.
• Play- offy: Zwycięzcy swoich grup nadal będą startować z fazy ćwierćfinałowej, a zdobywcy drugiego miejsca awansują do drugiej rundy play-off. Z kolei zwycięzcy dolnej drabinki i etapu „Ostatniej szansy” wystartują od pierwszej rundy play-offów. Tutaj uczestnicy utworzą znajomą siatkę z jednym wyjątkiem. Wszystkie mecze z wyjątkiem Wielkiego Finału (BO5) będą rozgrywane w formacie BO3.

Zatwierdzając nową strukturę, operator turniejów ESL zaktualizował system zaproszeń na mistrzostwa ESL Pro League. W związku ze zwiększaniem przez organizatorów liczby uczestników i usuwaniem kwalifikacji Konferencji, obowiązuje nowy system uzupełniania listy drużyn:

• Piętnaście organizacji partnerskich ze stałym członkostwem w serii - Astralis, BIG, Complexity Gaming, ENCE, Evil Geniuses, FaZe Clan, fnatic, FURIA, G2 Esports, Heroic, MOUZ, Natus Vincere, Ninjas in Pyjamas, Team Liquid i Team Vitality
  
• Trzy najlepsze drużyny na podstawie światowych rankingów ESL
• Zwycięzcy serii turniejów ESL Challenger
• Czterech zwycięzców europejskich eliminacji
• Dwóch zwycięzców eliminacji w Ameryce Północnej
• Dwóch zwycięzców eliminacji latynoamerykańskich
  
• Dwóch zwycięzców azjatyckich eliminacji
  
• Dwóch australijskich zwycięzców kwalifikacji
  

Tym samym organizatorzy zatwierdzili wspólny system dla kolejnych mistrzostw, począwszy od 17. sezonu ESL Pro League. W związku ze wzrostem liczby uczestników poruszono kwestię struktury fazy grupowej, która zdaniem przedstawicieli ESL zwiększy liczbę „ważnych” meczów. Jednak zaktualizowany format serii można wyjaśnić z dwóch stanowisk, które proponujemy omówić dalej.

Zalety i wady zaktualizowanego formatu ESL Pro League

Jakie są zalety?

Przede wszystkim zwiększenie liczby uczestników do 32 zespołów umożliwia rozwój małych regionów. Widzimy już postępy w tym kierunku, ponieważ dwa miejsca zostały przydzielone dla Oceanii i Azji na nadchodzący sezon 17 ESL Pro League. Na przykład w minionym 16. sezonie nie było uczestników z tych dwóch, tylko australijski zespół LookingForOrg grał w to pora roku.

Po drugie, teraz zobaczymy więcej ciekawych drużyn z rozwijających się regionów, na przykład z Ameryki Południowej. O ile wcześniej o awans do ESL Pro League było bardzo trudno (wymagało to zwycięstwa w całej Konferencji lub zajęcia wysokiej pozycji w rankingach ESL), teraz organizatorzy przeprowadzą osobne eliminacje dla każdego regionu. Tym samym na pewno zobaczymy w tej sprawie Imperial Esports, Fluxo, 00NATION, Nouns Esports czy ATK.

Po trzecie, system kwalifikacji do ESL Pro League stał się bardziej powiązany z czasem rzeczywistym. Na przykład drużyna Movistar Riders, która zeszłego lata wygrała ESL Challenger Valencia, zdołała zakwalifikować się do 17. sezonu ESL Pro League. Jednak teraz hiszpańska drużyna jest bladym cieniem samej siebie. W świetle ostatnich zmian zaproszenia będą wydawane na podstawie zwycięstw w ostatnio rozegranych turniejach ESL Challenger (kolejne to Melbourne i Hannover).

Po czwarte, organizatorzy przeprojektowali format fazy grupowej, aby zmniejszyć liczbę „podań” meczów. O ile wcześniej, bliżej czwartej kolejki, zespoły decydowały o swoich perspektywach turniejowych, o tyle teraz nie będą miały motywacji do odpoczynku, dopóki nie zapewnią sobie miejsca w play-offach w walce na każdym etapie.

Wady

Każdy system kwalifikacyjny niesie ze sobą pewne ryzyko. Patrząc na przykład 16. sezonu ESL Pro League, widzieliśmy portugalski zespół FTW w fazie grupowej mistrzostw. Ale jeśli zespół wygrał konferencję latem, to miesiąc później sprzedał swoich najsilniejszych zawodników i poniósł pięć porażek w fazie grupowej ESL Pro League.

Dlatego zawsze istnieje ryzyko zobaczenia słabych drużyn, które zajmą miejsca przez chwilowy start w eliminacjach. W rezultacie ponownie ryzykujemy, że trafimy na oczywistych outsiderów, którzy będą ponosić klęskę za porażką i wydawać się łatwym łupem dla potkniętych „grandów”.

Ogólnie rzecz biorąc, kolejne zmiany powinny przynieść korzyści ekosystemowi rywalizacji, aw szczególności rozwojowi ESL Pro League. O ile wcześniej naprawdę oglądaliśmy dużą liczbę meczów bez turniejowego zaplecza, to teraz, wraz z aktualizacją formatu fazy grupowej, zainteresowanie widza będzie rosło z każdym meczem. Co więcej, rozwój małych regionów może dać niezbędny impuls do powstania nowych zespołów, które zostały niezasłużenie pominięte. Jednak możliwe jest, że ESL przejrzy i wprowadzi poprawki do formatu; ale to, co już jest, nie może nie zadowolić fanów.