Wspominając Castolo i jego przyjaciół: „gwiazdy” PES

Jeśli istnieje fikcja, która niezależnie od miejsca i czasu nadal porusza wszystkich, to jest to bajka o Kopciuszku. Przykład tej skromnej kobiety, która dzięki pomocy faerie otrzymuje magiczny powóz i buty, obrazuje osiągnięcie niemożliwego marzenia. W sporcie słabszyto ten zawodnik lub klub, dla którego nikt nic nie stawia i który dokładnie wbrew wszelkim przeciwnościom odnosi nieoczekiwane i cudowne zwycięstwo. Leicester City w sezonie 2015/2016 nie tylko wygrało niewiarygodnie, ale także wymyśliło różne domowe rytuały, takie jak świętowanie z pizzą i charyzmatycznymi postaciami pod przewodnictwem życzliwości ich trenera, Claudio Ranieri. W piłkarskiej sadze Konami, Pro Evolution Soccer, pojawił się starytryb Master League, który polegał na stopniowym wzmacnianiu drużyny, którą trzeba było popchnąć do przodu. W tej wymagającej firmie gracz miał kilku fikcyjnych piłkarzy, którzy pomimo swojej krótkiej początkowej charakterystyki wiedzieli, jak zdobyć sympatię mas. W ten sam sposób, w jaki zostały wzmocnione najskromniejsze kluby, możesz zrobić to samo w rzeczywistości, wnosząc swoje ziarnko piasku w aplikacji betsson .

Następnie wymieniamy sześciu najbardziej znanych i mitycznych graczy z tej „domyślnej” drużyny, z której korzysta każdy szanujący się fan PES:

Jaric – ST/CCM

Zastępca pokoleniowy swojego rodaka, historycznego obrońcy pierwszych części, Dulicia. Serbski Jaric był przede wszystkim nietypowym lewonożnym obrońcą, a także pionierem swoich czasów, pasującym do nowoczesnej formy obrońcy Barcelony, który musi oferować czyste starty, a jego długie podanie powyżej 80 gola w żółta ranga, niestosowna dla klubu, pozwoliła mu na uruchomienie niezbędnego „alley oop” dla służby złowrogim napastnikom, takim jak Hamsun czy Ordaz. Jednak jego bardzo słaba główka i niski wzrost (1,72 m) sprawiły, że był mniej zacięty w bezpośrednich pojedynkach, więc musiał to zastąpić właściwym ustawieniem. Jego największy atrybut? Strzelanie z różnicowego rzutu wolnego.

Ordaz – DC

Zastępując Baroję, hiszpański „matador” był napastnikiem, który, mimo że nie był szczególnie wysoki, silny ani szybki, zrekompensował tę odległą od elity sylwetkę dwoma przydatnymi sztuczkami: wściekłym strzałem i strategiczną umiejętnością znajdowania i zajmowania korzystniejszych pozycji. Napastnik, który potrzebował ostatnich metrów, cudownej pomocy między liniami Minandy czy przenikliwości Castolo, by wykorzystać swoje umiejętności. W trakcie edycji jego otyłość i masa mięśniowa rosły ze szkodą dla innych atrybutów, takich jak skakanie czy zwinność. Był to również najtrwalszy i najbardziej charyzmatyczny duet zmierzchu brazylijskiej gwiazdy.

Iouga – DFC/MC

„Hrabia” to kultowy piłkarz z oryginalnego PES, w którym jednak nazywał się Iorga. Najlepszy Rumun po Hagi. Ze względu na to, że edycje, w których dzielił kampus z włoskim Dodo i irlandzkim Steinem, jego opór fizyczny był mniejszy, rekompensował to niedociągnięcie swoim niezłomnym charakterem i ciężkim wysiłkiem jako nieredukowalnego wojownika. Ze spartańską etyką ten Milner z Europy Wschodniej był idealnym graczem na kapitana jedenastki, a także najbardziej rozsądnym środkowym pomocnikiem z piłką.

Łopatka – EXT

Przeznaczenie niejednokrotnie jest sprzeczne i lubi ćwiczyć swój cyniczny humor, nasycając bohatera klasycznej epopei duchem i siłą, ale także nieuniknioną wadą, która ostatecznie go pokona. Australijska Burchet, z nieproporcjonalną liczbą 90 w kolorze pomarańczowym w elemencie prędkości maksymalnej i nietypową pozycją skrajnej prawicy dla wyraźnego 4-4-2 lub co najwyżej 3-5-2, była najbardziej ekstrawagancka z cała drużyna. Jednak prędkość ta nie mogła być używana w sposób ciągły ze względu na bardzo słabą odporność fizyczną, najgorszą z szerokim marginesem. Piłkarz, który musiał wytrącić z równowagi w ostatnich minutach rozgrywek, w których panował chaos i poszerzone defensywy.

Ruski – łac.

Bez wątpienia Ruskin był najbardziej cnotliwym wykładnikiem i tym, który miał największy margines postępu w całym klasycznym establishmentu. Będąc młodym, przenikliwym i niezwykle szybkim skrzydłowym, z wyraźnym powołaniem bardziej ofensywnym niż defensywnym, przetrwał w każdej drużynie Master League poza resztą swoich oryginalnych kolegów z drużyny. Pochodzący ze Szkocji pocisk 1,70 trafił w lewą stronę, pozwalając Valeny'emu lub Giersenowi zamknąć prawą flankę.

Castolo – DC

A co z tym charyzmatycznym i olśniewającym celebrytą z Ameryki Południowej, który zyskał status legendy i który nawet dzisiaj generuje memy i filmy dokumentalne, które pokazują jego przynależność do głównego nurtu? Magiczny, filigranowy napastnik, który wraz z prawdziwymi graczami, takimi jak Adriano, są najbardziej zapadającymi w pamięć twarzami w historii najpopularniejszej niegdyś gry piłkarskiej, flagowego Play Station 2. Podobnie, nawet jego wygląd jest bardzo wyróżniający, z kultowymi warkoczami godnymi nieprawdziwy.